- güləndam
- f. bədəni gül kimi; gözəl və ətirli bədəni olan
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
güləndam(lı) — bax gülbədən(li). Nə xoşdur baş qoymaq bir güləndamın qucağında; Tamaşa eyləmək ol həlqə zülfə ağ buxağında. . M. P. V.. Aldı mey camini ol yari güləndam əlinə; Can fəda saqiyə, verdi o gülün cam əlinə. Ə. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bafta — is. <fars.> Güləbətin, ipək saplardan toxunmuş qaytan. <Güləndam:> Məmmədəli, hələ bir de görüm, baftanı gətirmisənmi? N. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gülbədən — f. və ə. bax: güləndam … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
alt — is. 1. Bir şeyin aşağı hissəsi, üstünün əks tərəfi, səth üzərinə qoyulan tərəfi. Qənddanın altı. Dibçəyin altı. Qutunun altı. Çəlləyin altı qopdu. // Örtülü bir şeyin üst tərəfinin əksi, aşağısındakı yer. Damın altı. Talvarın altı. Ağacın altında … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
borc — is. 1. Qaytarılmaq şərti ilə birindən alınan, ya birinə verilən pul və sairə; alacaq, verəcək. Borc pul verənin dili uzun olar. (Ata. sözü). <Molla Qasım:> Toyuq, ördək, qax, qoz ki vardır. . . Bunlardan gətirin, borclarınıza hesab edək. .… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çağırılmaq — «Çağırmaq»dan məch. İclas çağırılmışdı. İclasda bircə məsələ müzakirə edilirdi. M. S. O.. Bəndalı təqsirini etiraf etmədiyi üçün təzə şahidlər çağırılmışdı. M. C.. ◊ Çağırılmamış qonaq – dəvətsiz olaraq bir yerə gəlmiş, yaxud arzu olunmadığı və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çimdikləmək — f. İki barmağın ucu ilə birinin ətini tutub sıxmaq, incitmək, çimdik götürmək, çimdik almaq. <Güləndam:> Ay mürtəd oğlu mürtəd, adamı da elə çimdiklərlərmi? N. V.. Telli arvad birdən yaxınlaşıb, Pərşanın qolundan çimdiklədi. . M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilxah — is. <fars.> köhn. 1. Arzu, istək, könlün istədiyi şey. <Güləndam:> İndi buna kələk qur, onun başın piylə, dilxahını əmələ gətir, özün qal aralıqda avara, sərgərdan. N. V.. <Nadir bəy:> . . Bir qızı sərvəti üçün deyil, dilxah və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəlibaş — sif. Dəlisov, dəlitəhər, azğın, qudurğan. Dəlibaş gənc. – Bu xəbər hamını bərk qorxuya salmışdı, çünki Səfər dəlibaş bir adam idi. S. S. A.. // Dəliqanlı. <Güləndam:> Heydərqulu, Ağa bir dəlibaş uşaqdır. N. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ilan — is. 1. Bədəni uzun və qıvrılan ayaqsız, adətən zəhərli dişləri olan sürünən heyvan. Zəhərli ilan. Xallı ilan. – İlanın ağına da lənət, qarasına da lənət. (Məsəl). . . Ağabala dərviş gürzə ilanları bazar dalına töküb oynadırdı. Ə. Q.. <Eyvaz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti